Category "Αρθρογραφία"

4Οκτ2021

Το θεραπευτικό τραγούδι αναφέρεται στη γενικευμένη χρήση δραστηριοτήτων τραγουδιού για διάφορους θεραπευτικούς σκοπούς. Το θεραπευτικό τραγούδι απευθύνεται σε ένα ευρύ φάσμα λειτουργιών με έναν γενικό και αδιαφοροποίητο τρόπο. Μπορεί να εφαρμοστεί ατονικά ή ομαδικά σε όλες τις ηλικίες και τις διαγνώσεις. Η τεχνική μπορεί να αναπτύξει μια σειρά από στόχους σε συγκεκριμένες περιοχές της ομιλίας, της γλώσσας, του αναπνευστικού ελέγχου και της ζωτικότητας μέσα από μια ολοκληρωμένη θεραπευτική εμπειρία. Μέσω της συμμετοχής στη δημιουργία της μουσικής εμπειρίας, το θεραπευτικό τραγούδι φαίνεται να μπορεί να ενισχύσει ταχύτερα τους θεραπευτικούς στόχους, καθώς και να βοηθήσει στην αξιολόγηση από το άτομο της μεταφοράς τους σε ένα λειτουργικό επίπεδο (Johnson, 2014).

[…]

9Ιούλ2021

Η τέχνη μπορεί να αποτελέσει σημαντικό θεραπευτικό εργαλείο για βελτίωση της ψυχικής και σωματικής υγείας, που αποτελούν αντικείμενο μελέτης πλήθους επιστημών (ιατρικής, ψυχολογίας κ.α.). Στις τέχνες που χρησιμοποιούνται θεραπευτικά συμπεριλαμβάνονται η θεραπεία τέχνης (art therapy), η μουσικοθεραπεία, η δραματοθεραπεία, η χορο/κινησιοθεραπεία, η θεραπεία με ποίηση/λογοτεχνία (Malchiodi & Crenshaw, 2014).

[…]

28Μαΐ2021

Μια διαφορετική προσέγγιση στην μουσική εκπαίδευση αποτελεί η μέθοδος Dalcroze. Συνδυάζοντας μουσική και ρυθμό, ενεργοποιούνται διάφορες περιοχές στον ανθρώπινο νου, αναπτύσσοντας την γνώση, την φαντασία και τροποποιώντας την συμπεριφορά με έναν μοναδικό και ποιοτικό τρόπο.

Οι εκφράσεις στα πρόσωπα τω παιδιών στο βίντεο, μιλούν από μόνες τους!

Δρ. Ανδρέας Μπέσσας, Λογοθεραπευτής – Ειδικός Παιδαγωγός

Συνεργάτης του ΤΕΕΑΠΗ Παν. Πατρών και του Παν. Λευκωσίας (ΜΠΣ: Ειδική αγωγή και εκπαίδευση)

Επιστημονικός συνεργάτης του Διεπιστημονικού Κέντρου ΕνΛόγω

17Φεβ2014

Αποκατάσταση του φθόγγου /s/

Η θέση της πλάτης της γλώσσας παρουσιάζεται με την παλάμη, όπως τα δάκτυλα του χεριού, μαζεμένα το ένα δίπλα στο άλλο, ελαφρά γυρίζουν κάτω από την οριζόντια γραμμή και εφάπτονται με την άλλη παλάμη, κλεισμένη σε μπουνιά, απεικονίζοντας τα κάτω δόντια. Με την παλάμη εμπρός στα χείλια του λογοπεδικού, το παιδί αισθάνεται την κρύα, κατευθυνόμενη προς τα εμπρός εκπνοή, την οποία πρέπει να επιτύχει. Η εκπνεόμενη ροή του αέρα απεικονίζεται και με βαμβάκι, φτερό, χαρτάκι, τοποθετημένα εμπρός από τα χείλια και παρεκτρεπόμενα από αυτή.

[…]

17Φεβ2014

Η αποκατάσταση των δυσκολιών άρθρωσης αποτελεί μια ιδιαίτερη διαδικασία που συχνά εφαρμόζουν οι λογοθεραπευτές σε παιδιά και σε ενήλικες. Υπάρχει σημαντική διαφορά στις διάφορες προσεγγίσεις που εφαρμόζονται ανάλογα με την περίπτωση της δυσκολίας που πρέπει να αντιμετωπίσουν. Ένας από τους δυσκολότερους φθόγγους είναι το /σ/, που συνήθως χρειάζεται μια μακροχρόνια θεραπεία (από 6 έως και 9 μήνες) για να αποκατασταθεί. Ο ρόλος των γονέων στην αποκατάσταση της ορθής άρθρωσης είναι σημαντικός.

[…]

13Ιαν2014

Οι μαθησιακές διαταραχές περιγράφηκαν για πρώτη φορά το 1828, από το Γάλλο γιατρό Jean Mark Gaspard Itard, μαθητή του φιλοσόφου Jean Jacques Rousseau, στην ανακοίνωσή του στη Βασιλική Ακαδημία της Γαλλίας, όπου εξέθετε τις προσπάθειες που έκανε για να θεραπεύσει τον Victor, το «λυκάνθρωπο» από το δάσος της Avignon.1

Στο τέλος του 19ου αιώνα, το ενδιαφέρον για τις μαθησιακές διαταραχές συνδυάστηκε με την εφαρμογή της υποχρεωτικής βασικής εκπαίδευσης των παιδιών. Αυτή την περίοδο, Βρετανοί, Γάλλοι και Γερμανοί νευρολόγοι δημοσίευσαν περιγραφές ενηλίκων, που μετά από τραυματισμό συγκεκριμένων περιοχών του εγκεφάλου παρουσίασαν διαταραχή στην αναγνωστική τους ικανότητα.

[…]

4Ιαν2014

Υπάρχουν πολλές θεωρίες στην παγκόσμια βιβλιογραφία, οι οποίες περιγράφουν τους αιτιολογικούς παράγοντες για την δυσλεξία. Οι θεωρίες αυτές συνοψίζονται σε τρεις κύριες κατηγορίες:

  • Βιολογικές θεωρίες – περιλαμβάνουν θεωρίες που αφορούν την ανάπτυξη του εγκεφάλου και την λειτουργία του,
  • Γνωστικές θεωρίες – περιλαμβάνουν θεωρίες επεξεργασίας της πληροφορίας, μνήμης και σκέψης,
  • Γενετικές θεωρίες – περιλαμβάνουν τους κληρονομικούς παράγοντες σε παιδιά με ειδική δυσλεξία.

[…]

14Νοέ2013

Εναρκτήριο στάδιο

Περιλαμβάνει διαδικασίες τοποθέτησης των φθόγγων, με τις οποίες δημιουργούνται οι προϋποθέσεις για την σωστή άρθρωση του φθόγγου σε μεμονωμένη κατάσταση. Αυτές οι ιδιαίτερες για την λογοθεραπευτική παρέμβαση διαδικασίες είναι διαφορετικές για κάθε φθόγγο: με ειδικά εργαλεία (καθετήρες), τα όργανα της ομιλίας τοποθετούνται στην συγκεκριμένη αρθρωτική θέση και ακολουθεί προσπάθεια για σωστή παραγωγή του φθόγγου. Η θέση μπορεί να επιτευχθεί και ενεργητικά, με την αντιγραφή και μετά από εξηγήσεις από την μεριά του λογοθεραπευτή σε κατανοητή γλώσσα.

[…]

4Νοέ2013

Το προγλωσσικό στάδιο:

Υπάρχουν έγκυρα εμπειρικά δεδομένα που δείχνουν ότι, από την αρχή της ζωής τους, τα βρέφη είναι σε θέση να κάνουν διάκριση μεταξύ ήχων που αντιστοιχούν σε βασικά μέρη της γλώσσας, γνωστά ως φωνήματα. Αρχικά, η ικανότητα αυτή δεν περιορίζεται στη μητρική τους γλώσσα. Μέσα σε ένα έτος, όμως, τα βρέφη μαθαίνουν ποιοι ήχοι σχετίζονται με τη δική τους γλώσσα και χάνουν την ικανότητα να διακρίνουν διαφορές φωνημάτων για άλλες γλώσσες (Eimas,1985). Τα βρέφη αργούν κάπως να παράγουν ήχους. Το βάβισμα – το πρώιμο παιγνίδι με τους ήχους, κατά το οποίο παράγονται ήχοι όπως «μπα-μπα-μπα» και «ντα-ντα-ντα» – δεν αρχίζει παρά μόνο στο δεύτερο ήμισυ του πρώτου έτους. Το περιορισμένο αυτό ρεπερτόριο δεν εμποδίζει τους γονείς να επιδί­δονται συχνά σε συζητήσεις με τα παιδιά τους. Στις «συζητήσεις» αυτές, οι ενήλικοι μοιάζουν να συμπεριφέ­ρονται στα παιδιά σαν να ήταν αυτά ισότιμοι συνομιλητές. Ορισμένοι θεωρητικοί υποστηρίζουν ότι μέσω μιας τέ­τοιας διαδικασίας τα βρέφη μαθαίνουν τι σημαίνει να συμμετέχει κανείς σε ένα κοινωνικό γεγονός, όπως είναι μια συζήτηση (Trevarthen, 1978). Με τον τρό­πο αυτά γίνονται, με τον καιρό, αμοιβαία και γνήσια κοινωνικά όντα. Ίσως το πιο σημαντικό στοιχείο αναφορικά με την προγλωσσική φάση εί­ναι ότι το βρέφος αποκτά πλήθος άλλων γνώσεων, παρόλο που η γλώσσα δεν είναι ακόμη εμφανής. Ο κόσμος έχει «νόημα» για το βρέφος πριν από την εμφάνιση της γλώσσας. Οι λέξεις έρχονται και προστίθενται πάνω σε αυτά τα υπάρχοντα αισθησιοκινητικά σχήματα.

[…]

28Φεβ2012

Πριν από κάθε προσπάθεια μελέτης των διαταραχών του λόγου θα πρέπει να οριοθετηθούν η περιοχή, οι στόχοι και οι μέθοδοι της επιστήμης. Τα τελευταία χρόνια στην διεθνή αρθρογραφία εμφανίζεται όλο και πιο συχνά το ερώτημα της πιο σωστής ονομασίας που θα πρέπει να χρησιμοποιείται για την επιστήμη και την εφαρμογή της θεραπείας και το κατά πόσο η επιστήμη αποτελεί αυτόνομη ή τμήμα κάποιας άλλης επιστήμης. Ο λόγος του ενδιαφέροντος αυτού είναι η ανάγκη υιοθέτησης ενός διεθνούς λεξιλογίου, αναγκαιότητα που πηγάζει από την αυξανόμενη πρόσβαση στις πληροφορίες και κατ’ επέκταση στην πρόσβαση στα διάφορα επιστημονικά άρθρα και βιβλία. Αναζητώντας λοιπόν την ονομασία της επιστήμης θα πρέπει να εξηγηθούν οι λέξεις από τις οποίες αποτελούνται οι ονομασίες. Βασικές λέξεις που χρησιμοποιούνται είναι οι «θεραπεία», «παθολογία» και «αγωγή» (εκπαίδευση ή διδασκαλία).

[…]